Αλλάζοντας το εκπαιδευτικό παράδειγμα
Τέσσερα χρόνια μετά , ο Ρόμπινσον επανέρχεται με μια ακόμα ομιλία για να υποστηρίξει την προώθηση δραστικών αλλαγών στην εκπαίδευση, τη δημιουργία νέου παραδείγματος σύμφωνο με τις ανάγκες των παιδιών και της εποχής μας.
Υποστηρίζει με καυστικό και συγχρόνως διασκεδαστικό τρόπο ότι από κέντρα τυποποιημένης μάθησης στηριζόμενα στο βιομηχανικό μοντέλο, πρέπει να μετατραπούν σε εκπαιδευτικά συστήματα όπου η ευαισθησία στο εύρος και στο βάθος των δημιουργικών αποθεμάτων κάθε παιδιού, η εξατομικευμένη διδασκαλία και η ενθάρρυνση να ακολουθήσουν τις έμφυτες κλίσεις τους, θα κυριαρχούν. Έκλεισε την ομιλία του με ένα ποίημα του Γέιτς
«Αν είχα τ’ ουρανού την πλουμιστή τη φορεσιά
την υφασμένη από χρυσό κι απ’ ασημένιο φως
Τη γαλανή, τη μελιχρή, τη μαυροκεντημένη φορεσιά
Από νύχτα κι από μέρα κι από αποσπερίσιο φως
Τη φορεσιά μου θα άπλωνα κάτω από τα πόδια σου
Μα εγώ που είμαι φτωχός έχω μόνο τα όνειρά μου
Τα όνειρά μου άπλωσα κάτω από τα πόδια σου.
Πάτα ελαφρά γιατί πατάς πάνω στα όνειρά μου».
συμπληρώνοντας…
Και κάθε μέρα, με κάθε τρόπο, τα παιδιά μας, απλώνουν τα όνειρά τους κάτω από τα πόδια μας. Εμείς πρέπει να πατήσουμε όσο πιο ελαφριά γίνεται».
Η ομιλία του με ελληνική μετάφραση.
Και προσέξτε μια εκπληκτική παρουσίαση των απόψεών του με σχέδιο.
